Bu yazdıklarımı;
hangi şehirden, saat kaçta, ne şekilde okuduğunu bilmiyorum yabancı. Her nerede olursan ol ve ne şekilde canın yanmışsa kelimelerim ve her bir cümlem yarana merhem olsun.
Çünkü ben merhemimi yazmakta buldum.
Çünkü ben kaçtım…
Bu kitap farklı bir kitap…
Burada bir tek giden sevgiliye, hayatına sonradan dahil olan insanın seni nasıl yarım bırakılışı yazılmayacak.
Burada kan bağın olan insanların da canını nasıl yaktıklarını yazacağım.
Yazdıkça kanayacağım, kanadıkça kırılacağım ve kırıldıkça büyüyeceğim.
Kim seni ne şekilde kınlıysa unutma çünkü şuan hissettiğin her şey ve bulunduğun durum onların eseri. Ve bunu bir tek hayatına sonradan dahil olan o insanlar ya da hikayenin tam ortasında bırakıp giden sevgili yapmıyor…
Bazen babalar da yarım bırakır çocuklarını.
Bazen anneler de terk eder çocuklarını.
Ve bazen, en yakınındaki sana uzak olur…
