Karanlıklar çıkarken aydınlığa, kimi zaman tutuşturucusu olursun umut yangınlarının, kimi zaman da har ateşlerde yananı.
Korkuyorsan!
Yakamıyorsan eğer yüreğini bir meşale gibi aydınlıklar uğruna
uzaklaştıkça uzaklaşırsın hayal ettiğin yarınlara.
Unutulmuş ise hayallerin,
Geç kalmışlığın çıkmazında daraltılmış ise sokakların,
Uzak düşmüş duygu kırıntılarının sıralı sırasız ifadesi ile cılızlaşır
Seni sen olmaktan uzaklaştıranlara savurduğun yumrukların.
Ama ne olursa olsun yine de atabileceğin bir yumruğun…
Hayata bulunduğun yerden müdahale edebileceğin bir iraden…
Bir gün kor ateşler yaktığın yerlerde açan güllerine söyleyebileceğin bir merhaban olmalı…
Merhaba…
