Antonio Porchia “Boşluğu ancak doldururken fark ediyoruz” demiş. Cennete Gideceksem Cehennemim de Gelmeli de öylesine kışkırtıcı ve elzem bir kitap. Selçuk altun
Ne zaman ki iblis sandığımız melekler sahneye çıkıyor o zaman uyanıyoruz derin uykumuzdan. Ancak o vakit farkına varıyoruz. Biraz geç bir uyanış oluyor ama olsun. Her uyanış hiç uyanmamaktan çok daha iyi değil midir?
Efe aydar denenmemiş bir şeyi deniyor bu kitapta. 365 gün için, her güne bir madde yazarak bir tür sofistike günlük bırakıyor elimize. rafine, yüksek entelektüel, bazen muzip bazen şeytanın avukatı bir yazarla tanıştığımızı anlıyoruz. Kitaplardan, filmlerden, kültür dediğimiz kavramı şekillendiren ikonik isimlerden ilhamlar da var bu kitapta, keskin bir zekânın ürünü, öznel alternatif sözlük maddeleri de.
Özetle cennet de burada cehennem de…
