“Kafamın içinde iki kişi olduğunu liseyi bitiremediğim sene keşfettim. Onlarla ilk kez, matematik ve fizik hocalarına sözlüden yüksek not vermeleri için binlerce kez yalvarmama rağmen sınıfta kalmama sebep oldukları zaman, intikamımı almam yönünde kulağıma fısıldadıklarında tanıştım. Meğer doğduğumdan beri kafamın içinde benimle yaşıyorlarmış. Dediklerine göre kendilerini benden o güne dek onlara ihtiyaç duymadığım için saklamışlar. Sonra ikisiyle de dost olduk. Kafalarımız çabuk uyuştu. Biri bana ne yapmam gerektiğini söylerse, diğeri nasıl yapacağımın detaylarını anlatıyordu. Benim görevimse öğretileni harfiyen uygulamaktı. Bunda çabuk kavrama yeteneğimin rolü yadsınamaz. Ama konumuz bu değil…”
Hayata dair öyküler bunlar. Kimisi polisiye, kimisi suç hikâyeleri ama hepsi de bu ülkeye dair, bize ait gerçeklerden ufak birer kesit.
