Çevrimdışı, Edebiyatsız Edebiyatın eleştirisidir. Sistemden çıkma önerisidir. Bu öneri, edebiyatı, vitrin üstünlüğüyle konuşan plâstik eleştirmenlere, klişe ürünü yüzeysel değerlendirmelere bırakma değildir. Günümüz edebiyatını kaplayan Edebiyatsız Edebiyat, gerçek edebiyatı iptal davasıdır. Edebiyat dergilerinde sağlam şiirin önemi gittikçe azalmaktadır. Standardı bozan şiir çevrimdışı yapılmaktadır. Çevrimdışı çirkin ördek sendromu değildir. Edebiyatın ortamı edebiyattır. Ortam sağlam şairdir. Sistemi kuran da, yıkan da şairdir. Şiire başkasının gücü yetmez. Sorun: ortadaki sistemin edebiyatın içini boşaltmasıdır. Standardı aşanın cezalandırılmasıdır. Çevrimdışı, Osman Özbahçe'nin Hüseyin Cöntürk, İsmet Özel, D. Mehmet Doğan, Nuri Pakdil, Hüseyin Su ve Necip Tosun üzerine yazdığı yazılardan oluşmaktadır. Dijital Topluluklar başlıklı yazı yeni okul önerilerini eleştirmektedir. Hüseyin Su ve Necip Tosun yazıları, kıymetli hikâyecilerimizin hikâye kronolojileriyle bütünlenmektedir. Çevrimdışı, gerçek edebiyata çağrıdır. Çevrimdışı Edebiyat işin özünü, sağlamını, gerçeğini aramak ve savunmaktır.
