Kalır her şey kucağında. Çocukluğun, dünlerin, yarınların… Her şey bir bir kalır kucağında. Hayat sana ne verir, habersiz yaşarsın sabahları. Hiç ummadığında biri gelir, o kalır avuçlarında. Unutamazsın… Zaman geçer, aylar yıllara vurur, yüzün hüzne dönüşür yine unutamazsın. Kucağında kalmış çocukluğunu bile sevdiğinin avuçlarına koyar, avuçlarında, kokusuyla yaşarsın. Hayat budur. Avuçlarımda ne kadar sen kaldıysa, sonsuz yaptım seni. Şimdi sen bunları okurken, çarpan bir kalbin ve avuçlarında gözyaşların olacak. Kader koyduk her şeyin adını. Adımız yan yana yazılmış, sevgimiz birbirimizde kalmış. Hikâyesi ağır oluyor işte bazılarının. Sorsan susar, anlatsa boğazın düğümlenir. Geçmişte yaşar bazısı, geleceği umutlara bağlanmış, hikâyesi yarım kalmış. Zordur bazı geçmişler, geçmiş geçmemişse. Biz geçemedik. Parça parça dolduk da içimizde, yine de bitti diyemedik. En güzel hikâyeye baş koyduk işte. Tüm satırlar bize kaldı. Umutlarımız, kaderimizde saklı. Elbet bir gün derken, kavuşacağımız yarınlar, yollarda saklı. Allah’a emanetsin, Elbet bir gün…
