İnsana yönelik davranış kuralları bütünü olarak hukuk, yalnızca
insan faaliyetlerini düzenlemektedir. Hukuk kuralları yalnızca
insanlara yönelik olup, doğa olayları veya diğer canlıların faaliyetleri,
ancak bir insana bağlanabilmeleri koşuluyla hukuki değerlendirmeye
konu olmaktadır. Bu itibarla hukukun bir davranışı nazara alabilmesi
için kaynağının “insan” olması gerekli ve yeterlidir; yani bireyin
hukuk kurallarının muhatabı olması ve hukukun bu kimsenin davranışı
üzerinde bir yargıda bulunması için insan olmaktan başka özellikler
taşımasına gerek yoktur. Hukukun etik bir varlık olarak gördüğü
insan, kendi iradesiyle gerçekleştirdiği davranışlardan sorumludur
ve dolayısıyla hukukun bunlara bağladığı sonuçlara katlanmak
zorundadır. Hiç şüphesiz bu durum ceza hukuku açısından da geçerlidir.
Söz konusu hukuk dalı açısından önem arz eden bir davranıştan
söz edilebilmesi için, gerçekleştirenin insan olması ve bu davranışın
iradi biçimde ortaya konulmuş olması yeterlidir. Dolayısıyla her ...
