Bir devrin siirini anlayabilmek için o devrin siir düsüncesini bilmeye ihtiyaç vardir; çünkü kelimelerle kurulu bu mahrem dünya, kendisini besleyen düsünceyi tanimayanlara kolay kolay açilmaz. Köklü siir gelenekleri daima büyük bir bilgi birikimine yaslanir. Klasik Türk siiri, hususi bir poetika tecrübesine sahipti; kendisi maziye hapsedilince dayandigi düsünce de unutuldu. Bazi arayislardan sonra yeni bir geleneginin kurulmaya basladigi Cumhuriyet yillari ise çok farkli anlayislarin bir arada bulundugu müstesna bir zaman dilimi olarak ortaya çikmistir.
