Onlar,
Bir avuç kahramandılar...
Siyah pelerinlerinin altında revolverleri saklıydı.
Çelikten namluları,
Mahmuzlu topukları,
Kınlarından kan damlayan kılıçları vardı.
Tarihe destan yazmışlardı.
İşgale karşı koymuşlar,
Ve canlarını bu ülkeye adamışlardı.
Omuzlarında tüfenkleriyle her cepheye gittiler.
Dişe diş, tırnağa tırnak, yumruğa yumruk ve göğüs göğüse ne canlar verdiler.
Gün oldu kan deryasını aştılar,
Gün oldu şehit olup vatan toprağına düştüler.
Gün oldu yârdan,
gün oldu kelle koltukta serden geçtiler.
O atik, o asi ve o asil;
Ölümsüz Türkler...
