"Erkan Tunç,Yılmaz Güney efsanesine, efsaneyi benimseyenlerle reddedenlerden çok farklı bir yaklaşımla eğiliyor ve Yılmaz Güney esinli trajik bir kişi yaratıyor.Yalnızca trajik bir kişi de değil, parçalanmış bir kimlik...Dağınık Gazel’de üç Yılmaz Güney karşımıza çıkıyor. Dönem ve koşullar, hele Yılmaz Güney gibi büyük sanat fırtınalarına tutulmuş kişilerde bir tırpandı. Hangimiz üçe, dörde parçalanmadık.(...) Dağınık Gazel bizi birçok tartışmaya odaklandırıyor. Erkan Tunç’un özdeşlik kurmadaki başarısı, günümüzün özdeşlik kuramayışlarına belki bir itiraz.Dağınık Gazel, genç ve duyuş gücü yüksek bir yazarın oyunu.Selim İleri
