Yirminci yüzyıl yazınında kendine özgü üslubu ve şiirsel anlatımıyla öne çıkan Dalgalar, birçok eleştirmen tarafından Virginia Woolf’un şaheseri olarak kabul edilir. Bu eser, ortak kayıplarının etrafında bir araya gelen altı arkadaşı çocukluklarından ölüm vaktine kadar ele almaktadır. Woolf, bu altı karakterin acılarını dış dünyaya yansıttıkları şekilde betimlemektense, onların iç dünyalarına yolculuk yaparak düşünceleri ve içsel monologları yardımıyla okura sunar. Karakterler gelişip doğayı ve kanunlarını daha iyi anladıkça, sesleri de daha uyumlu, adeta mucizevi bir şekilde birbirine karışır. Bu da yalnızca bireylerin kaçınılmaz sonuna değil, aynı zamanda ebedi bağlantılarına işaret eder.
Virginia Woolf’un kurguyla ilgili kuramlarını uyguladığı bu roman; şaşırtıcı derecede güzel, görsel, deneysel ve şiirsel bir rüyayı andıran, zamanının fazlasıyla ötesinde, aldatıcı ve gizemli bir eser.
