Birazdan vakit gelecek. Bir üst kata çıkacağım. Sonra bir üst kata daha. Bir üst kata daha. Sonra o tek odalı kulede. Dar merdivenden süzülerek çıktığım kulede. Gece göğüne bir kez daha bakacağım. Ay kızarmış olacak, ucundan bir kan damlası düşecek kadar kızarmış. Uzanıp tutacağım. Ellerimi uzatacağım ve ay benimdir. Yalayacağım ayı. O damla dudaklarımı kızartacak. Ve ben geceye hazır olacağım. Ben Darius Methos. Geceler benim değil midir?
Gülcemal’in renkli dili ve üslubuyla kimi zaman gotik bir havaya bürünen, ama daima içimizden birilerini anlatan Darius Methos, gecelerin niçin gündüzlerden daha güzel olduğunu merak edenleri çağırıyor...
