Halk edebiyatının önemli bir ögesi olan halk şiirleri, müziğin anlatım gücüyle birleştiğinde etkisi, akılda kalıcılığı ve aktarımı kolaylaşır. Halk şarkılarının bu özelliği onları birer kültürel bellek mekânı haline dönüştürür. Başka bir ifadeyle halk şarkıları “kendi halkını”, “halkın kendi” diliyle anlatır.
Bu kitap, kadim bir Türk coğrafyası olan Muğla yöresine ait, en yenisi en az 100 yıl öncesine ait olan ve Dârü’l-Elhân bünyesinde kayıt altına alınan, aynı zamanda birçoğu “zeybek formunda” olan türkülerin Osmanlıcadan Latin alfabesine çeviriyazısından oluşturulmuştur. Ayrıca 1900’lü yılların
başlarında Muğla müzik kültürü hakkında bilgiler içermektedir. Kitaptaki Muğla türküleri, yöre halkının bundan en az yüz yıl önceki kültürel yapısına, gelenek göreneğine, değer yargılarına, acılarına, sevinçlerine, kahramanlıklarına, yaşadıkları aşkı ifade ediş biçimlerine ve günlük yaşamlarında müziğin rolüne ışık tutması bakımından çok değerli birer kültürel bellek mekânı niiteliğindedir.
