“Kur’an Müslümanlığı” ve “Kur-an İslam’ı” kavramları geleneksel din dünyasında sevilmeyen ve uzak durulması gerekildiği söylenen kavramlar olmuştur. Halbuki İslam dininin yegâne Kitabı Kur’an-î Kerim’ dir. Ancak İslam Dünyasında maalesef gerçekler öyle değildir. Gerçekler öyle olmayınca da;
Kur’an’ı sarıp sarmalayıp duvara asıp okumayanlar ya da okusam mı biraz? Deyip anlamadığı dilde okuyanlar, aksi yönde vahyedilen birçok ayete rağmen Kur’an ayetlerinin anlaşılmazlığını ve yetersizliğini savunanlar, Muhammed Nebi’ye, uydurma hadislerin ipine sarılıp şirk nitelendirmeleri yapanlar, paralardan ve altınlardan servetler yapıp, biriktirip; “Peygamberimiz hurma ve ekmek yiyerek hasırda uyurdu” diyenler, “Zekât 40’ da 1’dir” diyerek yoksulu doyurmamak için 40 takla atanlar ve çoğunluk oldukları için doğru olduğunu sananlar...
Sâd Suresi 29. Ayet: “Kutsal/bereketli bir Kitap bu; sana indirdik ki onu, ayetlerini derin derin düşünsünler ve öğüt alabilsin temiz özlüler. “
Kamer Suresi 17. Ayet:” Yemin olsun ki, biz, Kur'an'ı öğüt ve ibret için kolaylaştırdık. Fakat düşünen mi var?!”
Ankebút Suresi 18. Ayet: "Eğer yalanlarsanız bilin ki, sizden önceki ümmetler de yalanlamıştı. Resule de düşen, açık bir tebliğden başka şey değildir."
Ankebût Suresi 51. Ayet: “Karşılarında okunup duran bir kitabı sana indirmiş olmamız onlara yetmiyor mu? Bunda, inanan bir toplum için elbette ki bir rahmet ve bir öğüt vardır.”
Bakara Suresi 219. Ayet: “Ve sana neyi infak edeceklerini de soruyorlar. “De ki: "Helal kazancınızın size ve bakmakla yükümlü olduklarınıza yeterli olanından artanını verin."
