Kapitalist küreselleşme sonucu işçilik maliyetlerinin, sendikal ve sosyal hakların yüksek olduğu erken sanayileşmiş ülkelerde yer alan sanayi üretiminin dibe doğru yarışa paralel olarak işçilerin daha güvencesiz ve örgütsüz, dolayısıyla işgücü maliyetlerinin daha düşük olduğu Güney ve Güney Doğu Asya ülkelerine kaydığı biliniyor. Sadece işçilik değil önemli bir ekolojik maliyeti de olan gemi söküm endüstrisi de giderek işgücünün ucuz ve korumasız olduğu ve çevrenin daha az önemsendiği ülkelere kaymaya başladı.
Türkiye de bu süreçte Güneydoğu Asya ülkeleri gibi önemli bir gemi söküm adresi oldu. Türkiye’de gemi söküm işleminin merkez üssü ise Aliağa oldu. Çalışma bir sosyal bilim çalışması için olmazsa olmaz olan tarihsel bir perspektifi içeriyor ve sektörün zaman içindeki değişimini ele alıyor. Yazarın vurguladığı gibi değişim her zaman olumlu bir içerik taşımıyor aynı zamanda bir gerileme anlamına da geliyor.
