"... Ama o hiçbir şey söylemedi. Beyaz teniyle biz esmer köy çocuğu öğrencilerine, yüzünde güller açan gülümsemesiyle baktı, baktı, baktı...
Tam kalplerimize işledi o derin, anlamlı gülümseme ve hemencecik, giden öğretmenimizin yanında yeni öğretmenimize de kocaman bir yer açtık yüreğimizde.
Oh be, tıpkı hayallerimizdeki gibi biriydi ve biliyorduk bu öğretmenimizi de çok sevecektik ve o da bizi sevecek, mecbur kalmazsa bizi bırakıp gitmeyecek, yıllarca köyümüzde kalacaktı. O gün bana düğün bayramdı. İşte gelmişti benim öğretmenim. Nasıl diyordu şarkıda: Yaşasın dostlar, benim de artık bir öğretmenim var.”
