Din ve kişilik insanlığın varoluşundan bugüne kadar bizdeki merak duygusunu tetikleyen temel kavramlardandır. Toynbee’nin deyimiyle, insan ırkının en ciddi meselesi din olmuştur. Öyle anlaşılıyor ki, din, bundan sonra da insanlığın en ciddi meselesi olmaya devam edecektir.
Bu anlamda insan ve kâinat ne kadar inkâr edilemez bir gerçeklik ise din de aynı özelliğe sahiptir. Din, bireyin kişiliğini etkileyen önemli faktörlerden biridir. İnsan başta sahip olduğu inanç sayesinde, kendisi ve yaratıcısı ile barışmaya yönelir ve bunların gerçekleşmesi kişiliğin olgunluğa ulaşmasına imkân sağlar. İnancın yanı sıra ibadet, ahlak ve ahlaki değerler alanında dinler, özelde de İslam dini, bireyde olumlu kişilik özelliklerini oluşturmaya katkı sağlayacak esaslar içermekte ve bu esasların bireye kazandırılmasına önem vermektedir.
Belirtilen bu esasların bireye kazandırılmasında rol oynayan önemli araçlardan birisi olan din eğitiminin verilme ortamları olarak aile ve okul başta gelmektedir. Ailede eksik veya yanlış alınan eğitim veya din eğitimi okulda planlı, programlı eğitimle tamamlanır ve istendik davranışlara dönüştürülür. Milli Eğitim Temel Kanunun amaçlar kısmında ve Dkab öğretim programının amaçlar kısmında bireylerin sağlıklı kişilik gelişiminin hedeflenmesine de yer verilmektedir. Bu çalışmanın amacı okulda din eğitiminin bireyin kişilik gelişimini nasıl ne düzeylerde etkilediğinin tespit edilmesidir.
