Bu coğrafyanın diliyle yazan şairin önünde beliren en önemli açmazlardan birisidir kuramsal donanım eksikliği. Cumhuriyet sonrası Türk şiirinin temelleri üzerinee yazılmış bölük pörçük bir kaç makale ve bir iki kitap dışında anlamlı bir bütünün varlığından söz etmek yeni milenyumun eşiğinde dahi mümkün görünmüyor. Özellikle son yirmi yıldır her şey daha da karışık bir hal almış durumda: Dergi sayfalarını gereksiz yere işgal eden düzeysiz polemikler, ahpap-çavuş ilişkisine dayalı çıkar odakları arasında olan yine şiire oluyor...
Ali Günvar, bütün bu rant ilişkilerinin ve uyduruk polemik ortamının dışında durmaya özen göstermiş bir isim. Şiirleri ve yazılarıyla ötekilerden hemen ayrılıyor. 1980'li yılların şiiri olarak anılan bir dönemin kuramsal açıdan temellendirilmesi ve şiirin dil, felsefe, din gibi disiplinlerle ilişkisi üzerine yazdığı bir çok yazısı dergi sayfalarında kalmıştı. Bu yazıların şiire ve şaire doğru bakarken ortaya koyduğu özgün yaklaşımın toplu bir halde yayımlanmasının anlamlı olacağını düşündük. Üzerindeki tartışmaların hala sürdüğü bir kuşağın eksik kalmış kuramsal bütünlüğünü oluşturacak yeni kitapların artması dileğiyle...
