Bu kitap, gönül öğretmenin Niyazi Mısri ile yakaza halinde yaşanmış gerçeklerden bir kesittir. Bu bir roman değildir. Hikaye ve deneme de değildir. Kitabın türünü ben de bilmiyorum.
Cümlelerimi savruk bulabilirsiniz. Gönlümün savrukluğundandır...
Aziz Niyazi farklı zamanlarda geldi, bu satırları yaşattı ve yazdırdı. Bana “Aşka gel! Birlik yurduna, öze dön.” Dedi. Ben de onun bu çağrısını sizinle paylaşıyorum. Kitaptaki bütün güzellikler ondan, eksiklikler bendendir. Tuşlara vuran odur, ben değilim!
Ha bir de:
Herkesin derdine derman yine derdindedir, dedi...
Söze baktım; “Derdim bana derman imiş” dedim.
Anladım ki dönüş aşka!
