Gregor Samsa bir sabah kabuslarından uyandığında, kendini yatağında koca bir böceğe dönüşmüş olarak buldu. Zırhı andıran sert kabuğunun üzerinde yatmaktaydı ve yorganı üzerinde değildi. İnce bir sürü bacağı gözlerinin önünde parlıyordu.
“Bana ne oldu?” diye düşündü. Rüya görmüyordu. Gerçekti ve yabancısı olmadığı odasının içindeydi. Gregor gözlerini pencereye çevirdi, kapalı bir hava, yağmurlu bir gökyüzü vardı. Sıkıntısı daha da arttı. “Biraz daha uyusam da bütün bunlardan kurtulsam, nasıl olur?” diye düşündü. Bu durum pek de mümkün görünmüyordu çünkü o sağ tarafına dönüp uyumaya alışıktı. Sağ tarafına dönemeyecek kadar garip bir gövdesi vardı artık. Ama yılmadı denedi, bir daha denedi, bacakları çırpındıkça çırpındı. Bir türlü yan yatmayı başaramadı. Daha önce hiç hissetmediği, hafif, belirsiz bir ağrı hissedene kadar çabalamaya devam etti.
