Köy öğretmeni bir babanın, Yörük olan bir annenin çocuğu olarak doğmuşum. Adımı babamın koyduğunu düşünüyorum. Nesrin adı köylü kızlara verilen bir ad değildir. Köylümün dili dönmez ve anama, ‘nereden buldunuz bu şeherli adını’ diye sitem ederlerdi. Bu yüzden babama uzun süre kızdım. Okula başladığımda adımın anlamının “dağ çiçeği, yaban gülü” olduğunu öğrenince, öğretmen babamın, doğduğum dağ köyüne, en uygun adı verdiğini, geçte olsa anlamıştım. Dağ köyünde bir kız çocuğu olmak güzel ve bir o kadar da zordur. Hayat yolumdaki mücadelemde ve başarımda, anamın büyük emeği vardır. Bu gün; okumuş, çalışan ve kendi ayakları üzerinde duran bir kadın isem, bunu sadece okur yazar olan anneme borçluyum. Çocukluğum, köyüm ve köylüm sahip olduğum değerler olarak yüreğim ve belleğimde koruma altındadır. Aklım beni unutuncaya kadar hatıralarım, beni hayata ve doğaya bağlamaya devam edecektir. Çocukluğumdan, köyümden ve Korona günlerinden esintilerin de olduğu “Dünden Bugüne Hikayeler” kitabımda; bazen hüzünlendiren, bazen güldüren masal tadında öyküler bulacaksınız.
