Bir kurumda çalışan bireylerin işlerine ve çalıştıkları ortama karşı besledikleri duygular, iş tatminlerini, motivasyonlarını, çalışma performanslarını ve daha pek çok önemli unsuru doğrudan etkiler. Çalışanlar, işlerine ve iş yerlerine karşı pozitif duygular beslediklerinde işlerinden memnuniyetleri artar ve işlerine olan bağlılıkları güçlenir. Ancak, negatif duygular beslediklerinde ise işlerinden aldıkları doyum azalır ve işten ayrılma düşünceleri ortaya çıkabilir.
Hemşireler söz konusu olduğunda, özellikle Covid-19 süreci gibi zorlu dönemlerde, hemşirelerin duygusal sermaye düzeylerinin durumu, Covid-19'un yol açtığı korku ve stresin mesleki tükenmişlik üzerindeki etkisi, işlerinden aldıkları doyum ve işten ayrılma niyetleri daha da önem kazanır. Bu çalışma, duygusal sermaye kavramının hemşireler açısından iş doyumu ve işten ayrılma niyetlerine etkisini, mesleki tükenmişlik düzeyinin bu etkilerdeki aracılık rolünü derinlemesine inceler. Literatüre yeni katılan ve kavramsal çerçevesi henüz oluşum aşamasında olan bu kavram, hem bireyler hem de kurumlar açısından oldukça önemli bir sermaye türü olarak ele alınmaktadır.
