XX. yüzyilda edebiyat tarihi ögretimi yaninda, metin incelemesinin yeniden deger kazandigi bilinmektedir. Metnin yapi bakimindan tahlili üslûp incelemesiyle bir bütün teskil etmektedir. Bu iki çalisma tarzini birbirinden kesin çizgilerle ayirmak, teoride mümkün olsa da uygulamada bazi yanlis anlasilmalara sebep olmaktadir.
Biz bu kitapla, edebî tenkit ile dilbilim arasinda bir yer isgal eden metnin degerlendirilmesi için gerekli bir çalisma sahasinin varligini ve bu sahada faaliyet göstereceklerin çalisma tarzlarini sezdirmek istedik. Üslûp incelemesinin, bizde belâgat, Avrupa’da retorigin kendi devirlerinde üstlendikleri bir görevi zamanimizin sartlari içerisinde yerine getirmeye gayret ettigini belirttik.
Üslûp incelemesi ile ilgili çalismalarin tarihî gelismesini vermekten özellikle kaçindik. Çünkü bu, ayri bir çalisma konusudur. Zamanimizda üslûp incelemesinde dilbiliminden gelen terminoloji kullanilmaktadir. Bu sebeple söz konusu terminolojiyi üslûpla ilgili yönleriyle tanitmayi ihmal etmedik.
