Gruplar ve bireyler iletişim olgusuyla bir örgüte bağlanırlar. Örgütsel yapı iletişim aracılığıyla oluşturulur ve iletişim süreciyle örgüt üyeleri arasında paylaşılmış bir gerçeklik oluşur. Örgütler, örgütte var olan iletişim fenomeninin karakterine sahiptirler, çünkü dil bir varoluş alanıdır ve iletişime dayalı etkileşim içinde inşa edilen bu varoluş biçimi örgütü ortaya çıkarmaktadır. Eğitim örgütlerinin girdisinin ve çıktısının insan olmasından dolayı diğer örgütlerle karşılaştırıldığında bu örgütlerde iletişim daha da önem taşımaktadır. Örgüt içi iletişim karar verme, planlama, örgütleme, iletişim, eşgüdümleme, etkileme ve değerlendirme şeklinde sıralanabilen tüm yönetimsel süreçlerde ve motivasyon, iş doyumu, örgütsel bağlılık, örgütsel bütünleşme, örgütsel değişim, örgütsel çatışma ve liderlik gibi diğer yönetimsel temalarda başat bir konumdadır. Dolayısıyla, eğitim örgütlerinin amaçlarını gerçekleştirebilmesinde ve tüm yönetimsel süreç ve temaların sağlıklı bir şekilde işleyişini sağlamada örgüt içi iletişim en temel belirleyicidir. Bu en temel belirleyicinin eğitim örgütlerinde geliştirilmesinde en önemli rol, eğitim kurumlarında görev yapan yöneticilere düşmektedir.
