Yalnız kadın olmak zordu. Acıları hissetmeden yeniden var olmaya, Işığa ulaşmaya çalışmak, Yeniden yaşamak zordu. Her yeni yaşamda, Yeni bir kadın olmak zordu. Özgürce düşünen her bireyin sadece ve Sadece her şartta, her durumda Sığınacağı tek liman Kendi Kanatlarının Altıydı.. Acılarımızı hedeflerimize gömdüğümüzde, uçmak için sadece kendi kanatlarımıza ihtiyacımız vardı.
Yeter ki o kanatlar özgür olsun.
Dalgaların sesi hüzünle sanki Alpay'ın “Eylül'de Gel “ şarkısını söylüyordu. Döndü, derin bir nefes aldı. Hüzünlü Eylül gülümsemesiyle bu dünyadaki her yerin onun yaşayacağı ve üreteceği, yaşamına anlam katacağı yer olduğunu bilerek daha emin adımlarla eve, şu anki sığınağına doğru yürüdü. Yarınsa, yarındı. İçindeki öngörüsü onu gideceği yere götürecekti. Özgürlükleri içinde..!
