Başka hikayeleri de olan Derviş Hasan Medhî adlı hikayecinin 16. yüzyıl sonlarında yazıp devrin padişahına sunduğu Esrar-ı Hikmet adlı eser, İbni Sina ile kardeşi Ebu’l-Haris’in halk muhayyilesinin oluşturduğu maceralarını konu edinmiştir.
Bütün insanlık mirasının yetiştirdiği büyük bilginlerden biri olan İbni Sina’nın, ölümünden yüzyıllar sonra adeta bir büyücü gibi takdim edilmesi, yüzyıllar içerisindeki gerileyişimizin ve uzun süre devam eden bocalamalarımızın kaynağına işarettir. İbni Sina’nın başardıklarını anlamakta zorlanan sonraki kuşaklar çareyi onu olağan üstü bir varlık haline sokmakta bulmuşlardır.
Eserin yazma metni ile okunuşu aynı sayfada yer aldı, ayrıca son bölüm olarak da metnin Türkiye Türkçesi verildi. Çalışmanın amacı; ilgililere, özellikle Edebiyat Fakültesi öğrencilerine bir yazma metni okunuşuyla birlikte vermenin yanında geçmişe ait bir hikaye örneğini günümüze taşımak ve okurlara sunmaktır.
