Bu eserde, büyük bir filozof ve mantıkçı olan Farabî’nin önerme anlayışı ayrıntılı bir şekilde incelenip ortaya konmuştur. Felsefe ve hikmetin İslam dünyasında yeniden inşa sürecinin başında kuşkusuz mantıkçılığıyla öne çıkan Muallim-i Sânî Fârâbî bulunmaktadır. Özellikle dil-mantık ilişkisine açıklık getirerek dil ilimlerinin gelişimine de katkı sağlamış olan Farabi, Aristoteles’in mantık külliyatı içinde, ‘kavl-i cazim’i yani doğru ya da yanlış olmak durumunda olan kesin sözü ele aldığı Peri Hermeneias’ı üzerine hem Şerhu’l-İbâre ismiyle hacimli bir büyük şerh yazarak hem de kendi özgün tarzıyla ‘İbâre’ telif ederek önerme anlayışını İslam dünyasında ilk defa sistematik bir şekilde vazetmiştir.
Onun, önerme konusunu inşa edişi biçim ve içerik açısından, siyaset ilminde telif etmiş olduğu el-Medînetü’l-Fâzıla’sının Aristoteles’in Politika’sı veya Platon’un Devlet’i karşısındaki durumuna benzetilebilir. Bu çalışmanın ilk kısmında Peri Hermenias ve onun Fârâbî öncesi geçirmiş olduğu süreçler, klasik ve modern kaynaklar titiz bir şekilde araştırılarak ortaya konmuş, ikinci kısmında ise önerme konusu İslam mantık tarihinin başlatıcısı ve kurucusu kabul edilen Fârâbî’nin dili ve zihni üzerinden tüm yönleri ve derinliği ile incelenmiştir.
