“Okumayı ve yazmayı öğrenmenin ne faydası var ki düşünmeyi başkalarına bıraktıktan sonra!” Ernst R. Hauschkam) Okumak ve yazmak düşünceye ham madde çıkarım eylemidir. Hammaddeyi başkalarına işleteceksek elbette okuma-yazma öğrenmenin insana bir faydası olmaz; sadece hammadde hamalı oluruz. İster okuyarak ister yaşayarak deneylesin; insan, edindiği bilgiyi akıl ve vicdan danışmanlığında düşünerek anca bilgelikten nasiplenir. Kitaplar, düşünme eylemiyle okumayanlar için çok tehlikelidir. Onlar, ‘Kitapta yeri var abi!’ diyerek bilinçlerini daha bir sıkı bağlayıp değişime kapatırlar. Kitap, insandan olduğu için insan gibi kusurludur da. Düşünmeyi öğrenmemiş ezberci bir bilinçle okunan kitap, aydınlanma aldatısıyla insanı karanlığın içine de çekebilir. Kitap, ancak öğrenmeye meraklı ve düşünmeye sabırlı insanın ruhsal, bedensel ve bilinçsel duyumlarını ısıtıp ışıldatır… “Felsefenin felsefesi, felsefenin felsefesinin felsefesiyle karıştırılmamalıdır.” Daniel Klein) (Felsefe kavramının felsefesi yapılacaktır elbet amma oradan öte felsefenin felsefesinin felsefesini yapmak ciddiyetsizliktir. M. Soyek)
