Bu eserde; eğitim sorunlarına doğrudan yaklaşılmakta, teorik bilgi ile birlikte pratiğe önem verilmektedir. Ayrıca eğitimin bilimsel yönü kadar millîlik yönü vurgulanmakta, meşhur misaliyle eğitim sisteminin temel amacının yalnız vali yetiştirmek değil, aynı zamanda adam yetiştirmek olduğu; bunun da ancak objektif bilgilerle yoğrulmuş değerler eğitimi ile gerçekleşeceğine dikkat çekilmektedir.
Kezâ öğretmenlik mesleğinin esas mayasının "pedagojik sevgi" olduğunun da asla unutulmamasının gerektiği hatırlatılmaktadır.
Başka bir ifade ile öğrencilere objektif bilgiler yanında eğitim görüşü, hizmet şuuru ve mânevî değerler kazandırmanın fıtrî olduğu kadar bilimsel bir gerçek ve içtimaî bir sorumluluk olduğu üzerinde durulmaktadır.
