Naz, fotoğraf çekmeyi çok seviyordu. Fotoğraf makinası, hep boynundaydı, Onun kolyesi gibiydi. Bir gün… Sadece fotoğraf çekmeye odaklandığı anlarda, diğerlerinin daha çok eğlendiğini fark etti. Ve bu anları doyasıya yaşayamadığını… Harika bir anın içinde kalmak, fotoğrafını çekmekten daha mı zevkliydi? NAZ, bir şeyleri mi kaçırıyordu? Peki, çektiği onca fotoğrafı ne yapmalıydı? *** Aygül Yıldırım, günümüzde son derece yaygın olan, anların içinde kalıp keyfini çıkartmak yerine, fotoğraf çekme halini ve bunun sonuçlarını, çocuk kalbinden yükselen bir ses ile anlatıyor. Anların değerini bilmek ve tadını çıkartmak üzerine farkındalık yaratacak bir hikâye!
Tanıtım Metni
