Edebiyat tarihi aynı zamanda edebî şahsiyetlerin de tarihidir. Bir dönemin aydınlığa kavuşturulması, dönem üzerinde sağlam hükümler verilmesi, o dönemde yer alan isimlerin tam olarak tespiti, onların eserlerinin bütün olarak ortaya çıkartılmasıyla mümkündür.
Fecr-i Âti edebiyat topluluğuna mensup olan Tahsin Nahit (1887-1919) şair ve tiyatrocu kimliğiyle öne çıkmış isimlerden birisidir. Dönemin önemli şairlerinden Ahmet Haşim’i örnek alarak şiir vadisinde yola koyulan Tahsin Nahit, 1903 yılında ilk şiirlerini kendi özel defteri Sessiz Giryeler ve Gençlik’e kaydetmeye başlamıştır. O, vefat yılı olan 1919’a kadar dönemin önde gelen dergilerinde şiirlerini yayımlamıştır. Bu dergiler arasında Aşiyân, Bahçe/Çocuk Bahçesi, Demet, Edebiyat-ı Umûmîyye Mecmuası, Fağfur, Jâle, Hâk, Kadın, Kanad, Mehasin, Musavver Muhit, Resimli Kitap, Resimli Roman, Rübâb, Servet-i Fünûn, Şair, Şair Nedim ve Yarın gibi isimler vardır. Onun hayatta iken kitap olarak basılan tek şiir kitabı ise Rûh-ı Bi-Kayd’dır.
Tahsin Nahit’in şairlik serüveni, şiirlerindeki değişme ve gelişme, şiirlerinin tematik ve şekil olarak incelenmesi, yaşadığı dönemin panoraması gibi pek çok açılardan ele alan bir çalışmadır.
