Son yıllarda, azalan doğurganlık oranları ve daha uzun yaşam beklentilerinin etkisi ile 65 yaş ve üzerindeki nüfusun toplam nüfus içerisindeki payı OECD ülkeleri genelinde ortalama olarak neredeyse iki katına ulaşmıştır. Ülkemizde de benzer şekilde 65 yaş üzeri nüfus oranında bir artış vardır. Yapılan nüfus projeksiyonlarına göre gelecekte de devam edeceği öngörülmektedir.
Yaşlanma, birçok OECD ülkesini hâlihazırda etkilemekte ve demografik değişim ilerledikçe hükûmetler, yaşlanan nüfusun bakımını desteklemenin finansal sürdürülebilirliği üzerine odaklanmaktadır. Pek çok ülke sunulan hizmetlerin kalitesini artırmaya çaba harcarken bir yandan da bu hizmetlerin finansmanına çözüm arayışı ile sistemsel reformlar yapmakta ya da yeni sistemler geliştirmektedir. Ülkeler kendi sağlık sistem yapısına ve şartlarına uygun bazı düzenlemeler yapmakla beraber genelde kabul gören yaklaşımlar; evde sağlık gibi maliyet etkili yöntemlerin tercih edilmesi, mümkün olduğunca bireyin yaşadığı toplum içinde tedavisinin ve bakımının sağlanması, bakım sürecinde aile bireylerinin ve bakıma ihtiyacı olan kişinin sorumluluğunun artırılması, sağlık teknolojisi kullanımı gibi yöntemlerdir.
Evde sağlık hizmetlerinin etkili sunulması, hastane yatış oranlarını azaltmakta ve yatış gün sayılarını düşürmektedir. Yapılan çalışmalar hastaneden mümkün olduğunca erken eve taburculuğun ve evde sağlık hizmeti sunumunun tedavi giderlerini ciddi oranda düşürdüğünü, enfeksiyon oranını azalttığını, iyileşme sürecini hızlandırdığını ve hasta memnuniyetini artırdığını göstermektedir. Ayrıca sağlıktaki insan gücünün yetersizliği, hastaların kendi ortamlarında hizmet alma talepleri gibi nedenler de sağlık hizmetlerinin evde sunulmasını artıran diğer faktörlerdir.
