Bu eser, geleneksel edebiyat teorisi bağlamında Yunus Emre’nin şiirlerinin çözümlemesini ve değerlendirilmesini kapsamaktadır. Türkiye’de gelenekselci ekolle ilgili yapılan çalışmalara bakıldığında daha çok felsefe, ilahiyat (tasavvuf) ve kısmen sosyoloji alanında çalışıldığı görülmektedir. Bu çalışmayla ise edebiyat alanında gelenekselci ekolün sanat ve edebiyat anlayışına yer verilmektedir. Yunus Emre’nin şiirlerinin geleneksel sanat anlayışı bağlamında değerlendirilmesini içeren ilk çalışma olması hasebiyle de Yunus Emre çalışmalarına yeni bir perspektif sunmaktadır.
Kitapta bir taraftan René Guénon, Frithjof Schuon, Ananda Kentish Coomaraswamy’nin öncülük ettiği ve ardından onların takipçileri olan Titus Burckhardt, Seyyid Hüseyin Nasr, Martin Lings, William Chittick ve diğer pek çok araştırmacının dâhil olduğu “gelenekselci ekol” mensuplarının ileri sürdüğü sanat ve edebiyat ilkelerinin tespiti yapılırken, diğer taraftan bu teorik açılıma uygun bir şekilde mutasavvıf halk şairimiz Yunus Emre’nin eseri olan Divan’daki şiirlerinin geleneksel edebiyat teorisi ekseninde çözümlemesi ve değerlendirilmesi yapılmaktadır. Felsefe, din, tasavvuf, dinler tarihi, sanat, musiki, edebiyat, halkbilimi, psikoloji ve sosyoloji gibi pek çok alanın verilerine başvurulmakta ve geniş bir perspektiften konu ele alınmaktadır.
