Hayat anlamla kaimdir. Okuduğumuz her kitapta, gittiğimiz her şehirde, sığındığımız her dağda o sırrın izini süreriz. Elimizde asa, ayağımızda çarık yeryüzünü dolaşsak, üstelik Nuh nebi kadar yaşasak bu seyahat yine de bitmez. Yolumuzu kâh Himalaya keser kâh Sibirya kâh Nil… Fakat yaşamak; aramaktır, umudu bırakmamaktır. Olan ve bitmeyen onca şeyden sonra dünyada işgal ettiğimiz yerin farkına varmaktır.
Bu kitap, gelişigüzel zamanlarda yürümekten yorulanlara umut adlı ülkenin varlığını hatırlatıyor. Güzel zamanların gelişi için çabalayanların hikâyesinden bahsediyor. Bir yolculuğa davet ediyor sizi; ana teması eğitim olan derin düşüncelerin eşlik ettiği içten bir yolculuğa… Fakat bu yolculukta eğilmek yok erişmek var; almak yerine olmak, bilgiden öte bilgelik var. “Başarabiliriz; en azından deneyelim,” diyor.
Sizce de denemeye değmez mi?
