Bir yaşam bu, özyaşam...
Kuruluşunu, serpilip gelişmesine katıldığım Türkiye Öğretmenler Sendikası (TÖS), askersel yargı önünde aklandığı halde, anayasa değişikliğiyle kapatıldı. Ben de beraat ettiğim halde mesleğim öğretmenliğe döndürülmedim. İstemeyerek emekliliğe ayrıldım. Benim gibisine “Genç Emekli” derler. Vaktimi yazılarıma, kitaplarıma verdim. Fırsat bulunca da gezdim. Bir ara bizlere biraz soluk aldıran bir hükümet kuruldu, Kültür Bakanlığı danışmanlığına çağrıldım. Ne yazık uzun sürmedi bu. Ayrılıp Avrupa’daki göçmen işçi yaşamını izlemeye gittim.
Yurtta ölüm kol geziyordu. Terör tırmana tırmana bütün köyü köşeyi, yurdu bucağı sardı. Çok acı öykülerdir bunlar ne yazık.
Fakir Baykurt
Duisburg
28.1.1995
