Canım Efendim, Bilseniz ne kadar severim "canım" demeyi. Ca'yı söyle uzatarak... Kısaca söylemenin de bir zevki, bir tatlılığı vardır, bilirim, ama "caaanım" demek daha hoşuma gider benim. Nasıl anlatayım? daha bir aşıkça oluyor, hani "aşık" denince bir de şair anlaşılıyor, işte o manada, daha doğrusu iki manasıyla birden. Benim durup dururken: "Canım..." dediğim de olur. Biri duyup da: "Kime söylüyorsun? Kiminle konuşuyorsun?" diye sorsa, şaşırır kalırım, bilemem ne diyeceğimi. Gizlemek istediğimden değil, gerçekten bilmem de onun için.
