Konu sizden bakire olarak çıkar, hayat kadını olarak geri gelir. Siz konuyu, tüm o kırılganlığınızla pamuklara sararsınız, o poposuna kadar yırtmaçlı, göbeğine kadar dekolteli olarak geri gelir. Siz naif bir müsamere sergilersiniz, o bir pavyon revüsü olarak geri gelir. Siz bir kaplumbağa Vosvos anlatırsınız, o size üstü açık bir Porsche olarak geri gelir. Siz çocuksuz gönderirsiniz, o beşiz doğurmuş olarak geri gelir. Siz Külkedisi dersiniz, o sokak kızı İrma anlar. İşte bir konuyu sulu götürüp susuz getirme yeteneğine sahip bazı özel insanlar vardır …”
Bu kitapta aslında kendi başıma oturup dedikodu yaptım. Yeri geldi iğneyi de, çuvaldızı da kendime batırdım, yeri geldi etrafa yönelttim. O yüzden bu kitapta;
Eleştiri de var, özeleştiri de…
Sevgi de var, üzüntü de…
Vuslat da var, hasret de…
Mizah da var, endişe de…
Bir ruhun insandan insana, kendinden kendine, kalpten beyne sürekli konan göçen halleri için kitabın sayfalarını okumaya başlayın. Arka kapakta fazla oyalanmayın. Zaten arka kapaklar bir kitabı ne kadar anlatabilir ki? Her kitap, yazarına bir şans vermeye değer. Siz okudukça, yanı başınızda oturduğumu hissedeceksiniz. Aynen ilk kitabım olan “Diş ile Düş Arasında”da olduğu gibi… Yine birlikteyiz.
