Sen benim Allah’a olan şükrümsün.
Hiçbir zaman gideceğine inanmadım. Dönecek olman da sürpriz değil.
Sen hep vardın. Şurada asılı duran anahtarın gibi.
Dinlediğim şarkıların sözlerinde, kalabalıkta seni ayırt ettiğim kokuda, yanımda duran yastıktasın.
Senin göğsümün içinde bir evin var. Dışarıdan açılmaz, içeriden çıkılamaz. Kilitsiz, ama sadece bana ait.
Gökyüzü durağı, aşkın durağı. Orada bütün sorular akla değil kalbe soruluyor, cevapları yine kalpte aranıyor. Eğer o biricik imkân, aşk yakalandıysa, seven onun kalbinden bakıyor kendisine. Birlikte rotasız bir yolculuğa çıkıyorlar, önyargısızca keşfetmek için bilerek kayboluyorlar ve yollarını birbirleriyle bulmayı öğreniyorlar. Kaderde kavuşamamak bile olsa, gökyüzü durağı hep aşka sahip çıkmayı, onu kendinde, kendini onda sevmeyi anlatıyor.
