Ana rahminden çıkarken kesilen göbek bağımı başkalarına bağlayarak yaşama tutunmaya çalıştığımı anlamıştım. Oysaki kesilen bağ benim güçlü bireyselliğimin yoluydu. Yeryüzünün en büyük keşfine tanık oldum. Sonra aynada kendime sordum. Beni ben yapan nedir? Aynadaki yansımama haykırdım. Güçlü olan benim. Değerli olan benim…
Birey olarak gerçek kimliğimizin ne kadar farkındayız? Ya da farkında mıyız?
Anne, baba, eş ya da çocuk olarak kendimizi gerçek kimliğimizle mi yoksa gölge kimliğimizle mi ifade ediyoruz?
Hayatımıza yön verirken, şimdi ya da gelecek planlarımızda, ailemizin, el âlemin rolü nedir? Karar mekanizması biz mi yoksa gölge kimliğimiz mi?
Kendi içsel yolculuğunuzu yapmanın, kendinizi keşfetmenin tam zamanı!
Kendinize geç kalmayın, içinizdeki gücü ayağa kaldırın!
