Bir karanlık dehlizdeydi, çılgınca koşuyor, koşuyordu. Yolunu bulamayacak denli şaşkındı. Sanki bir yer altı şehrinde kaybolmuş gibiydi. Ömrünün gün yüzü görmediği bir tükenişi hissediyordu. Daracık yollarda gidiyor sonra kavşaklar ve çatallaşan patikalar… Nereye varacaktı, hangi yöne doğru gitseydi acaba? Yaşamak istiyor, belleği canlanıyor, gök kubbe altında uzanan uçsuz bucaksız yeryüzüne çıkabileceği, bir ışığa doğru akan menzile ulaşacak mucizevi ümit kalbini doldurdu. Gözleri daha iyi görmeye başladıkça korkuları kayboluyordu. Ve uyandığı anda, kendini kan ter içinde buldu Çulsuz Kadir. Ancak her derdin bir ilacı, her belanın da bir çaresi vardı.
Tanıtım Metni
