Bugün dün gibi değildi. Yarın da bugün gibi olmayacak. Her yeni gün değişimle gelir, değiştirerek gider.
Hani insanın dününe de yarınına da hükmü geçmez; ancak hem geçmişin bıraktığı etki hem de geleceğe dair kaygı, yaşanılan ana tesir eder. Duygulara şekil veren bu tabii kargaşa içinde, saatler hızla geçer ve gün sonunda sayılı yapraklardan biri daha düşer ömürden.
Sonra, günlerden kalan her şey gönül süzgecinden geçerek sözcüklere dönüşür; sözcüklerden de şiirler oluşur. Böylece her şiir, hisler âlemini yansıtan birer ayna olur...
