Bu kitapta, Türkiye havayolu yolcu taşımacılığı örgütsel alanında, farklı tarihlerde kurulmuş, uzun yıllar faaliyetlerini sürdürmeyi başarmış, farklı iş modellerine sahip Türk Hava Yolları A.Ş. ve Pegasus Hava Taşımacılığı A.Ş. iş modellerinin nasıl değiştiği, yeni kurumsal kuram ve kaynak bağımlılığı kuramı çerçevesinde ele alınmaktadır. Araştırma kapsamında üst düzey yöneticiler ile yarı yapılandırılmış görüşmeler gerçekleştirilmiş, pek çok farklı ikincil kaynağı kapsayan zengin veri setinden yararlanılmıştır. Nitel bir çalışmaya yer verilen bu kitapta, iş modellerinin zamanla değişimi; bu değişimin yeni kurumsal kuram ve kaynak bağımlılığı kuramı varsayımları ile açıklanabileceği ortaya çıkarılmıştır. Kitap, değişime etki eden makro düzeyde, örgütsel alana hâkim kurumsal mantıkların ve kurumların etkisinin, meşruiyet gayesinin yanı sıra örgütün ihtiyaç duyduğu kaynaklardan dolayı ortaya çıkan, örgütlerarası bağlılığı yönetme yöntemlerinin, iş modellerini değiştirdiğini göstermektedir. Kitapta, söz konusu iki havayolu iş modellerinin, her bir alt boyutunun değişimi ele alınmakta, aynı zamanda THY’nin çoklu iş modeline, Pegasus Havayollarının bir iş modelini terk edip farklı iş modeli ile yoluna devam etmesine, havayollarının bulundukları örgütsel alanın dinamiklerine ve havayolları için önemli rol oynayan havalimanlarının süreçteki gelişimine değinilmiştir.
