"İşte, sayfa biçimsiz harfleri yumurtladı-kâğıttan çıkan incecik yırtılma sesleri... işte bütün bunlar... zevzek izlenimlerle dokunmuş bir yazım tarzının, gerçek hayatta ihmal edilebilir sancıları zorluyor Kaf ımdaki saydam karanlığı. Orada, o gizemli çocuk ülkesinde, kusursuz entrikalar ilham eden Bizans ile birlikte tundralar, bozkırlar, kaybedilen Rusya, babamın Kafkaslar’ı, çöl, çay, ipek, estamp, haiku, baharat, Karadeniz’in kuytu inleri, Ceneviz armaları... gibi dağınık ve peşpeşe, zorlanmaksızın kâğıda düşü/veren, incecik yırtılma seslerini bahşeden Doğu ezgileri, imgeleri hâlâ yaşıyor. Çocuklar korkunç Allahım!"
