“Anlatılmamış bir yalnızlığın öyküsü bu demiştim sana, bak yine saat Sen oldu.”
“Birini seversin ve ona ulaşma arzusuyla, her gece düşlerinde büyütürsün onu. Onunla yatar onunla kalkarsın. Bir zaman sonra ulaşırsın ona ve duygularını söyledikten sonra Aşk’ın tevekkülüne yatarsın. Sonunda senin olur… Yazarsın, yaşarsın, yaşatırsın ve hayatını adarsın… Hayatının ötesinde bir hayata sahip olursun. Yeri gelir çok seversin yeri gelir söversin aşkının şiddetinden, kıyamadan. Ve bir gün gelir, çekip gider. Her şey son bulur… Tabi hayatında… Yeri gelir çok ağlarsın yeri gelir söversin ve yine aşkının şiddetinden, kıyamadan. Zaman geçer unutmaya çalışırsın, unuttun sanırsın. Sadece vazgeçmeyi öğrenirsin, unutmayı değil. Geri dönsün istersin, sonra bakarsın yaşadıklarına, yaşattıklarına bir ah edip susarsın. Ondan sonra onunla keşkelerle kurduğun hayaller, aslında onun hayaline olan özlemindir. Gerçeğine değil hayaline beslersin sevgilerini, özlemlerini ve sadece hayalinin geri dönüşüne göz yumabilirsin. Bir daha asla istemezsin onu… ”
Hayalimin alemliğini, hayatımda içime dert olanları söyleyemediklerime, söyleyebildiklerime ve söyledikten sonra gidenlere hayallerimi, hayatımı ve hayatı da içine alarak anlattığım şiirlerim…
