“Ben seni hiçbir bahar çiçeğine değişmem, Yaprak.”
Bir yanda sonbaharın hazanı olan, baştan aşağı hüzne bulanmış Kuzey; diğer yanda tüm olumsuzluklara rağmen hazana gönlünü kaptırmış, onun çekimine karşı koyamayan Yaprak... Kuzey’den gelen sert rüzgârın, umut dalına tutunan narin bir Yaprak’a etkisi ne kadar olur?
“Gözlerini Kuzey'e çevirince aklına dolan düşüncelerle soldu gülümsemesi. Kuzey ne de çok benziyordu hazana. Normal bir sonbaharı andıran ama her zamankinden farklı bir kasveti ve karanlığı olan hava, genç adamın dışarıdan soğuk duran haline inat sadece çok az kişinin görebildiği hüzün dolu gözlerle örtüşüyordu. Ve Kuzey de en az hazan kadar huzur veriyordu kendisine. Ellerini birleştirip, huzursuzca parmaklarıyla oynadı genç kız. Sadece biraz önce tanıştığı ilk duygudan korkuyordu. Kuzey'in hazanında kuruyup, sararan bir yaprak olmak istemiyordu.”
