İslam siyasi düşüncesinin modern temayüller, icbarlar ve ihtiyaçlar etrafından yeniden üretilmesi ve dönüştürülmesi problemi sözkonusu olduğunda ilk önce baş vurulması gereken kaynaklar, ıslahat hareketlerine paralel olarak İstanbul başta olmak üzere İslam dünyasının değişik coğrafyalarında telif edilen hilafet risaleleri ve metinleri olmalıdır. Bu metinler sadece İslam siyasi düşüncesindeki kavramlara ilişkin farklılaşmaları ve devamlılıkları, yeni rejim arayışlarını göstermesi açısından değil uluslararası güç merkezlerinin İslam dünyasına bakışını ve düvel-i muazzamanın Osmanlı Devleti ni muktedir bir siyasi-dini merkez olmaktan çıkarma istikametindeki politikalarının kronolojisi ve tekniklerini ele vermesi zaviyesinden de önem taşımaktadır.
Bugünün İslam dünyasındaki siyasi tartışmaları ve teorik çabaları derinliğine kavramak, anlamak, anlamlandırabilmek ve bu çalışmaların seviyeleri ile değişen-devam eden unsurları yorumlama kapasitelerini hatta istikametlerini tarihi bir zemin üzerinde değerlendirebilmek için de uzun tarihi sürecin yakın ayağında cereyan eden hadiseler ve düşünme, çözüm arama teknikleri çok yönlü olarak yolumuzu aydınlatacak, aynı zamanda kuvvet ve zaafları tesbit için geniş bir malzeme ve istinat noktaları sunacaktır.
II. Abdülhamit Devri altbaşlığını taşıyan ilk iki cilt, 1877-1908 yılları arasında telif edilen veya basılan yirmi beş hilafet risalesini ve üç ek metni ihtiva etmektedir.
