Külliyen ekonomikleşmiş bir çağda, baştan aşağı adaletsizlik ve eşitsizlik üzerine kurulu sisteme karşı direnmek mümkün mü?
Neoklasik iktisatçılar için homo economicus figürü, rasyonel, rekabetçi ve tükenmeyen enerjisiyle ideal çalışanı temsil ediyor. Oysa gerçek hayatta bilişim teknolojisinin özgürleştirici etkilerini bir türlü hissedemeyen, yalnız homo economicus, borç yükü altında ezilirken güvensiz çalışma koşullarında ayakta kalmaya çalışıyor. Birikim yapma hedefinden git gide uzaklaşmış, artık tek derdi çocuğunun okul masraflarını ve giderlerini karşılamak.
Süregelen toplumsal ve ekonomik krizi homo economicus’un çöküşüyle ilişkilendiren Peter Fleming, “enkaz ekonomisi”nin hâkim olduğu kapitalist toplumların güncel bir resmini sunuyor. Homo Economicus’un Ölümü, modelin ekonomistler ve kapitalistler tarafından devlet, iş, hatta aile aracılığıyla toplumu yönetmek için nasıl kullanıldığını güncel örneklerle ortaya koyuyor.
Fleming, daha iyi bir yaşam yaratmak istiyorsak, hayatın tüm alanlarına sızan, dur durak bilmeyen yarışma ve biriktirme arzusuna son vermek zorunda olduğumuzu çok çarpıcı bir biçimde hatırlatıyor.
