Bir asırdan fazla Nişabur merkezli Horasan'ı idare eden Tahirliler, kurucuları Tahir b. Hüseyin döneminde altın çağını yaşamışlardır. Ardından Horasan, 257/870 yılında Ya'kub b. Leys'in liderliğinde Saffarilerin hakimiyetine girmiştir. Akıllı ve hanedanını maddi ve manevi açıdan güçlendirerek iktidarın zirvesine ulaşmıştır. Hatta Abbasi halifelerini tehdit edecek hale gelmiştir. Fakat 287/Mart 900 tarihinde Abbasilerin desteklediği İsmail b Ahmed'e karşı yenilerek esir düşmüştür. Bunun neticesinde Saffariler Horasan'daki hakimiyetlerini kaybetmeye başlamışlardır.
Sistan hariç Horasan'ın büyük bir kısmı Samanilerin eline geçmiş ve bölgenin yönetimini Simcür ed-Devati'ye bırakmışlardır. Gün geçtikçe Samani Devleti içinde güçlenen Türk asıllı Simcüriler Horasan'da bağımsız bir beylik kurmaya çalışmışlardır. Bu amaçla Samanilere karşı başta muhalif Samani ordu emirleri olmak üzere Büveyhiler ve Karahanlılarla ittifak kurmuşlardır.
