İnsan, ikili bir yapıya sahiptir: Madde-mânâ, beden-ruh. İnsanın mutluluğu bu ikiyi birlemekle, yani aralarında denge kurmakla mümkündür.
Maddemiz, bedene bağlı güçlerimiz daha baskın bir yapıya sahiptir. İstenen dengenin sağlanması için manevî tarafın kollanması gerekir. Bu kollama işi, dinin tasavvuf yorumuyla temin edilir. Tasavvuf ilk dönemde “zâhitlik” olarak başladı, zaman içinde zenginleşti, olgunlaşma yöntemleri geliştirdi.
Elinizdeki kitapta bu yöntemlerden, nefisle savaş demek olan “Büyük Cihat” üzerinde durulur. “El İşte Gönül Hak’ta Olmak” ve “Bir Lokma Bir Hırka” anlatılır. “Yemen’dedir Yanımdadır” ile Allah yakınlığı, “Sevgi Dindarlığı”nda sevgi ve aşka dayalı din anlayışı ele alınır. “Ölmeden evvel ölmek” ve ölümün renkleri gibi ilgi çekici konular; mertlik, kahramanlık, cömertlik, tevâzu, kerem gibi güzellikleri içinde bulunduran “Fütüvvet” kavramı açıklanır. “Yakmayan Ateş, Yaralamayan Kılıç”ta Rifâî zikirlerindeki “Burhan”ın tarihçesi ve mâhiyeti anlatılır.
