İÇİMDEKİ BİRİ
Konuşmadan, düşünmeden Yaşamak kolaydı.
Beden ruhtan ayrılınca,
Nasıl geri dönerdi?
Bu hayatın bir anlamı vardı. Kaybedip, yaşamak kolaydı. Ve en kolayı da üzülmekti. Bu çok kolaydı.
Her zaman mutlu olmak, Daha zordu.
Hep öyle oldu.
Sanırım içimde biri yaşıyor. Benden habersiz.
Aynı bana benziyor!
O yerime geçiyor. Anlamsızca bakıyor aynaya. Hiç durmadan,
Sanki: Başka bir şey, Olacakmış gibi,
Bu hayattan, hiçbir şey, Anlamamış tarafım.
Bunun olmasını mı bekliyor! Yoksa ölüm mü?
Beni çağırıyor tuzağa...
